serreslife

Κάθε φορά που διαβάζω στις εφημερίδες και τα περιοδικά για το πόσο οι νέοι της εποχής μας έχουν απαξιώσει και έχουν απαξιωθεί για τη συμπεριφορά τους, κάτι μέσα μου σφίγγεται και πονάει μαζί. Και κάθε φορά που γίνομαι μάρτυρας μιας απρεπούς πράξης κάποιου νέου, αμφιταλαντεύομαι ποιου μέρος να πάρω. Με αυτούς που κατηγορούν τους νέους ότι είναι αγενείς, σκληροί, προκλητικοί και ισοπεδώνουν αξίες και αρχές ή με τους νέους που προβάλλουν ως «δικαιολογίες» για αυτήν τους τη συμπεριφορά τη στάση των μεγαλύτερων ανθρώπων απέναντί τους;


Αρκετές φορές βίωσα απρεπή συμπεριφορά κάποιου 20χρονου, που κρατώντας το τιμόνι θεώρησε πως όλοι οι άλλοι, που κινούνται στο δρόμο απέναντι, παράλληλα και κάθετα με αυτόν είναι «σκουπίδια». Έτσι, φράσει όπως : «κουνήσου θείτσα», «προχώρα χοντρέ», «στην άκρη παππού!», κι ακόμα χειρότερες έρχονται να με εντάξουν στην πλευρά εκείνων που μέμφονται τους νέους αλλά στον αντίποδα κι άλλες φορές κάποιες δραστηριότητες των νέων με αφήνουν άφωνο για το πάθος της προσφοράς που διαθέτουν και την ευρηματικότητα της σκέψης που έχουν.


Έτσι, όταν πληροφορήθηκα ότι είκοσι(20) νέοι της πόλης των Σερρών μαζεύτηκαν και πήγαν μόνοι τους και αυτοβούλως και καθάρισαν μέρος της Κοιλάδας των Αγίων Αναργύρων, ένιωσα ικανοποίηση πως τίποτα δεν χάθηκε ακόμη και πως υπάρχουν ελπίδα οι νέοι του κόσμου να ξαναβρούν στόχους και ενδιαφέρουσες αξίες στη ζωή τους.


Επειδή η ευγένεια μεταδίδεται από άνθρωπο σε άνθρωπο και κυρίαρχα από τους γονείς στα παιδιά, μήπως πρέπει οι νέοι γονείς κι όχι μόνο αυτοί, να αλλάξουν τη στάση τους απέναντι στους νέους; Μήπως εκείνο, το «εικόνα σου είμαι», πρέπει συχνότερα να το επαναλαμβάνουν οι νέοι στους ηθικολόγους και στους κατηγόρους τους ;


Άποψη : Ιορδάνης Ξανθόπουλος (Φιλόλογος – Δημοσιογράφος)

Διαβάστε επίσης:


Who's Online

Αυτήν τη στιγμή επισκέπτονται την ιστοσελίδα μας 340 επισκέπτες