serreslife

Θύμα του βοριά, που φύσηξε ένα απόγευμα, έπεσε μια γιγαντοαφίσα, που ξεκόλλησε από την κολόνα της διαχωριστικής νησίδας στην είσοδο της πόλης. Όμως, παρολίγον θύμα της αφίσας θα γινόταν και το δίτροχό μου με εμένα αναβάτη, όταν ο αέρας ανασήκωσε το ξεκοιλιασμένο κορμί της αφίσας και το έφερε ανάμεσα στους δύο τροχούς του οχήματός μου. Φρέναρα ακαριαία, «το έσωσα», γλίτωσα την πτώση, γλίτωσα τον βέβαιο τραυματισμό!

Αφίσες, γύρω και μέσα στην πόλη, ξεχασμένες από ένα πολιτιστικό καλοκαίρι που τελείωσε (εδώ και καιρό), μας καλούν σε έναν παρελθόντα χρόνο να αναπληρώσουμε τα πολιτιστικά κενά μας. Αφίσες, που ξεθώριασαν από την «ανελέητη» υπεριώδη ακτινοβολία, αλλοιώνοντας πρόσωπα και ημερομηνίες, λερώνουν το οπτικό μας πεδίο. Αφίσες «σάντουιτς», η μία πάνω στην άλλη, ξερνούν την ασυνειδησία κάποιων που πρόχειρα κι εύκολα κάνουν τη δουλειά τους. Αφίσες, που καλύπτουν σήματα κυκλοφορίας ή που κρέμονται σαν μαριονέττες, μάς περιγελούν.

Ποιος είναι υπεύθυνος για όλο αυτό το χάλι μέσα και γύρω από την πόλη; Είναι άραγε οι εργάτες, που γρήγορα κι εύκολα κολλούσαν τις αφίσες; Δεν είδα, όμως, κανέναν να ξεκολλά αυτές τις αφίσες! Πού θα αναζητήσουμε τις ευθύνες; Στις διαφημιστικές εταιρείες μήπως; Κάποιος τέλος πάντων «ΠΡΕΠΕΙ» να αναλάβει την ευθύνη, κάποιος «ΠΡΕΠΕΙ» να καθαρίσει την πόλη από την αφισορύπανση που ανθεί στον τόπο μας, κάποιος «ΠΡΕΠΕΙ» να βάλει τάξη στην αταξία της πόλης μας.

Το πέρασμα του πολιτισμού από την άκρη αυτή της Ελλάδας, γιατί πρέπει να μας πονάει τόσο πολύ; Και γιατί εγώ, που ήθελα αλλά δεν τα κατάφερα να δω μια παράσταση ή μια συναυλία, πρέπει να θυμάμαι ακόμη και το μήνα Νοέμβριο την οικονομική αδυναμία, που είχα το καλοκαίρι, κάθε φορά που περνώ μπροστά από μία τέτοια αφίσα;

Κείμενο/Βίωμα : Ιορδάνης Ξανθόπουλος (Δημοσιογράφος)

Διαβάστε επίσης: