serreslife

Έπινα τον απογευματινό μου καφέ στο μπαλκόνι κοιτάζοντας αφηρημένα την κίνηση του δρόμου. Την προσοχή μου τράβηξε νεαρή γυναίκα, ένοικος της απέναντι οικοδομής, που βγήκε από την είσοδο κρατώντας μια τεράστια, χάρτινη σακούλα, που μέσα είχε ένα μεγάλο κουτί από χαρτόνι, από αυτά που βάζουν αθλητικά παπούτσια.

Προ στιγμήν, έκανα τη σκέψη ότι κατέβηκε μόνο και μόνο για να πετάξει τις χάρτινες συσκευασίες στον κάδο της ανακύκλωσης. Με μεγάλη μου έκπληξη την είδα να ανοίγει τον κάδο των σκουπιδιών και να πετά μέσα αυτά που κρατούσε, παρόλο που ο «μπλε κάδος» για τα ανακυκλώσιμα υλικά ήταν ακριβώς δίπλα.

Ήθελα να γίνω υπερήρωας, από αυτούς που πετούν και να βρεθώ δίπλα της για να της υποδείξω τον «μπλε κάδο». Ήθελα να βγάλω ένα τεράστιο χέρι, από εκείνα που έβλεπα κάποτε σε κάποιες παιδικές σειρές και να βάλω στο σωστό κάδο τα απορρίμματα της νεαρής γυναίκας. Ήθελα να βγάλω φωνή και να πω «Ε! Δίπλα είναι ο μπλε κάδος! Εκεί, πέταξέ τα!»

Δεν έγινε τίποτα από όλα αυτά. Έχω τάχα το δικαίωμα να κάνω παρατήρηση σε έναν ενήλικα άνθρωπο για το «λάθος» που κάνει; Πώς διαμορφώνεται η οικολογική συνείδηση; Αναρωτήθηκα. «Από το σχολείο, από την οικογένεια, από τα Μέσα Ενημέρωσης», θα μου πείτε. Η νεαρή αυτή γυναίκα τελείωσε πριν από λίγα χρόνια το σχολείο, υποθέτω. Είναι μητέρα δύο(2) παιδιών, που πηγαίνουν στο σχολείο. Δεν άκουσε; Δεν διάβασε; Δεν είδε άλλους Σερραίους συμπολίτες να ανακυκλώνουν;

Σε αυτά τα ερωτήματα, ένας φίλος μου μού είπε το εξής : «Το κάνουν, επειδή πιστεύουν πως έτσι τιμωρούν το Κράτος ή τον Δήμαρχο, αφού έχουν μέσα τους θυμό». Κάποιος άλλος μου είπε πως έχουν χαλαρή συνείδηση και δεν νοιάζονται.
Δεν πίστεψα ούτε τον ένα ούτε τον άλλο. Πιστεύω ότι δεν γίνεται σωστή ενημέρωση, τακτική και ουσιαστική. Εάν η επίσημη Πολιτεία κάνει συχνή ενημέρωση στους πολίτες, ίσως αλλάξει η υπάρχουσα κατάσταση.

Άποψη : Ιορδάνης Ξανθόπουλος (Φιλόλογος – Δημοσιογράφος)

Διαβάστε επίσης:


Who's Online

Αυτήν τη στιγμή επισκέπτονται την ιστοσελίδα μας 171 επισκέπτες