Τους έχουμε δει όλοι να σκύβουν στους κάδους ανακύκλωσης και να φορτώνουν σε αυτοσχέδια καρότσια κυρίως μεταλλικές συσκευασίες. Κι όλοι νιώσαμε ένα «γρήγορο χτύπημα» στην καρδιά από αγανάκτηση και νεύρα, επειδή τα υλικά που «κλέβουν» φροντίσαμε εμείς οι ίδιοι να μπουν μέσα στους μπλε κάδους.


Σαρώνουν υλικά ανακύκλωσης και κατόπιν τα πωλούν για το εύκολο κέρδος. Κάποτε, παραπονέθηκε σε πρώην Δήμαρχο κάποιος γνωστός μου, Σερραίος πολίτης, ο οποίος ανακύκλωνε συστηματικά και η απάντηση που έλαβε ήταν πως δεν μπορούν οι υπηρεσίες του Δήμου να ελέγχουν όλους αυτούς, που κατακλέβουν τα προϊόντα ανακύκλωσης.

Δεν γνωρίζω, αν υπάρχει τρόπος για να σταματήσει αυτή, η «εκτροπή», αυτών των πολιτών. Προχθές, όμως, βρέθηκα μπροστά σε έναν τέτοιο «βανδαλισμό» του κάδου ανακύκλωσης της γειτονιάς μου. Γύρω από τον μπλε κάδο πεταμένα ένα σωρό αντικείμενα και υλικά, που προφανώς δεν τους …έκαναν! Στην προσπάθειά τους να βρουν τα υλικά που ήθελαν, πετούσαν όλα αυτά που δεν τους έκαναν απέξω, χωρίς να κάνουν τον κόπο στο τέλος να τα ξαναπετάξουν μέσα στον κάδο.

«Αιμορραγεί» η υπηρεσία της ανακύκλωσης. Όλοι το γνωρίζουμε, το βλέπουμε, το ζούμε αλλά κανένας δεν αναλαμβάνει να σταματήσει αυτήν την «αιμορραγία». Είναι τάχα αδιαφορία, είναι ανοχή, είναι «ωχαδερφισμός» ή μήπως είναι έμμεση βοήθεια σε ένα κομμάτι πολιτών που δείχνει να υποφέρει ;

Κείμενο: Ιορδάνης Ξανθόπουλος (Φιλόλογος – Δημοσιογράφος)

Διαβάστε επίσης: