Παρακαλώ την προσοχή όσων σκέφτονται να χωρίσουν.
Αφορμή για την ανάρτηση αυτή είναι το τηλεφώνημα που δέχτηκα απόψε για ένα ακόμη διαζύγιο.

Ξέρετε η φράση "θέλω να χωρίσουμε" είναι πολύ συνηθισμένη να ακούγεται από την τηλεόραση, και ίσως μέσα σε ένα σπίτι ακούγεται περισσότερες φορές σε μια μέρα, αλλά αποτελεί μια πραγματική μαχαιριά όταν την προφέρουν τα χείλη του ενός συζύγου.
Κανόνας μου σαν δικηγόρου -και ασφαλώς πολλών συναδέλφων- είναι να δίνω χρόνο σε ένα ζευγάρι σαν μου ζητάνε να χωρίσουν. Ακόμη καλύτερα όταν έρχεται κάποιος μόνος του, τού ζητώ να μην το ανακοινώσει άκαιρα στο έτερον ήμισυ προτού το ξανασκεφτεί.
Αρκετές φορές, όταν βλέπω ότι υπάρχει έδαφος, επιμένω. Πολύ συχνά αυτό έχει αναγκάσει κάποιους να φύγουν από το γραφείο. Πολύ συχνά ωστόσο έχει οδηγήσει σε επανένωση.
Είναι ιδιαίτερα συγκινητικό για μένα να συναντώ ζευγάρια στο δρόμο που είχαν φτάσει στο χείλος του χωρισμού. Τόσο κοντά που αρκούσε μια λάθος κουβέντα για να περπατούν πλέον χωριστά.
Όλοι τους ομολογούν ότι θα έκαναν οικτρό σφάλμα αν χώριζαν. Ορισμένοι δεν μπορούν να αναλογιστούν πώς ήταν δυνατό να είχαν πάρει μια τέτοια απόφαση στο παρελθόν.
Στον αντίποδα αυτοί που χώρισαν εξαιτίας μιας παράλληλης σχέσης, ομολογούν σε κατ' ιδίαν συζητήσεις ότι οι προσδοκίες τους δεν ευοδώθηκαν και συχνά τείνουν να κάνουν διανοητική παλλινδρόμηση στον πρώτο γάμο.
Τα πράγματα γίνονται ακόμη χειρότερα όταν υπάρχουν παιδιά. Εκεί νομίζω ότι δεν υπάρχει περίπτωση διαζυγίου που αυτός που πήρε την πρωτοβουλία, να μην το έχει μετανοιώσει. Και φυσικά λίγα θα εκμυστηρευτούν τα παιδιά, τα οποία ζουν τον βουβό πόνο.
Δεν θα το παίξω ειδήμων, ούτε θα αναφερθώ στη χριστιανική διάσταση του γάμου, που -με πολλή σοφία- η Εκκλησία μας κατέταξε ως Μυστήριο. Προφανώς αυτοί που αναζητούν να χωρίσουν έχουν ξεπεράσει τις θεολογικές αναστολές και δεν τους ενδιαφέρει αυτό το σκέλος. Αυτό είναι απόλυτα σεβαστό στα πλαίσια του αυτεξούσιου και του δικαιώματος αυτοδιάθεσης του καθενός και δεν κακίζω κανέναν γι αυτό.
Ωστόσο σκεφτείτε το λιγάκι όσοι σκέφτεστε να χωρίσετε εξαιτίας ενός τρίτου προσώπου. Πραγματικά σκεφτείτε το. Μείνετε λίγο μόνοι σε κάποιο μέρος που σας ηρεμεί, κλείστε το κινητό και κάντε το δικό σας απολογισμό για τη ζωή.
Νομίζω πως η ζωή είναι μικρή. Εγώ την αντιλαμβάνομαι και σαν φακέλους υποθέσεων που στοιβάζονται σε κάποιο αρχείο και τους ανασκαλεύω κάθε φορά που τακτοποιώ.
Μην κάνετε τη ζωή τη δική σας και των παιδιών σας φάκελο σε κάποιο δικηγορικό γραφείο.
Η χαρά δεν προέρχεται μόνο από την απόλαυση των ηδονών, αλλά και από τη γνώση ότι ανταποκριθήκατε σε μια προσδοκία που είχε για σας ένα μικρό παιδάκι που σας έβλεπε σαν ήρωα.

Ξανασκεφτείτε το.
Και να με συγχωρείτε.

Τσομπανούδης Σωτήριος Β. | Δικηγόρος

serreslife

Διαβάστε επίσης: