«Οι εφημερίδες έχουν άρθρα μονόστηλα, δίστηλα, άντε τετράστηλα και σε λίγο χρόνο μπορείς να ολοκληρώσεις το διάβασμα χωρίς διακοπή. Έπειτα έχουν ειδήσεις του σήμερα, που τραβούν το ενδιαφέρον και την περιέργεια και δεν σε αναγκάζουν να ακολουθείς έναν ήρωα-όπως στα βιβλία- σε ό,τι κι αν κάνει. Εξάλλου, στην εφημερίδα μπορείς να επιλέξεις να διαβάσεις αυτό που σου αρέσει χωρίς να είναι υποχρεωτικό να ακολουθήσεις τη συνέχεια των σελίδων, όπως συμβαίνει στα βιβλία».


Αυτά κι άλλα πολλά ισχυριζόμουν για να στηρίξω την άρνησή μου να διαβάσω βιβλία. Θυμάμαι ότι στη Γ’ τάξη του Γυμνασίου μάς ζητήθηκε να κάνουμε μία περίληψη στα αγγλικά ενός βιβλίου, που διαβάσαμε και μας εντυπωσίασε. Εγώ είχα διαβάσει όλους τους μύθους του Αισώπου, όλη την ελληνική μυθολογία, παραμύθια κι ιστορίες από την Παλαιά Διαθήκη-πάντα εικονογραφημένα-αλλά δεν κατάφερνα να εντοπίσω ένα βιβλίο, που να με είχε εντυπωσιάσει.

Ψάχνοντας στη βιβλιοθήκη του σπιτιού μου, βρήκα ένα μικρό βιβλίο, με παράξενο τίτλο και πίστεψα πως βρέθηκε η λύση στο πρόβλημά μου. Το βιβλίο ήταν η «πάπισσα Ιωάννα» του Εμμανουήλ Ροΐδη και ακόμη και σήμερα χαμογελώ, όταν θυμάμαι σε πόσο λίγο χρόνο το τελείωσα, γιατί η ανάγκη της περίληψης, που έπρεπε να κάνω με πίεζε ασφυκτικά.

Έτσι, κέρδισα και πάλι την αγάπη για το βιβλίο, αποκατέστησα τη σχέση μου με αυτά και κυρίως ανακάλυψα έναν κόσμο κρυμμένο στα πυκνογραμμένα γράμματα, που με ταξίδευε και με γέμιζε γνώσεις. Ένα βιβλίο κλειστό δεν λέει τίποτα. Το πολύ-πολύ να στολίζει το ράφι μιας βιβλιοθήκης. Όμως, ένα βιβλίο ανοιχτό δίνει φτερά στο νου να ταξιδεύει, να ονειρεύεται, χαρίζει ώθηση στη φαντασία, εμπλουτίζει το λεξιλόγιο, ακονίζει τη σκέψη, καλλιεργεί συναισθήματα, διώχνει τη μοναξιά, ανοίγει παράθυρο στον κόσμο της γνώσης, σε λυτρώνει από την ανία και κυρίως ενισχύει τις απόψεις σου και την κριτική σου ικανότητα.

Όλα αυτά τα ανακάλυψα αργά, από την ανάγκη μιας περίληψης και στα χρόνια που ακολούθησαν θέλησα να αναπληρώσω το κενό «ξεκοκαλίζοντας» και τα βιβλία που μου χάρισαν οι φίλοι μου και οι σελίδες τους «κιτρίνιζαν» στα ράφια της βιβλιοθήκης μου.

Όλα αυτά τα θυμήθηκα τώρα, παραμονές των καλοκαιρινών διακοπών, που η ευκαιρία να κάνουμε δώρο ένα βιβλίο σε φίλους, συγγενείς και γνωστούς είναι επίκαιρη. Και πού ξέρετε; Μπορεί το βιβλίο που θα χαριστεί να ανοίξει ένα παράθυρο στον κόσμο, που ήταν μέχρι πρότινος κλειστό. Τολμήστε το!

Κείμενο: Ιορδάνης Ξανθόπουλος (Φιλόλογος – Δημοσιογράφος)

Διαβάστε επίσης: