Παρακολουθώ στενά και αδιαλείπτως τα δημοσιογραφικά δρώμενα τόσο σε πανελλαδικό όσο και σε τοπικό επίπεδο και φρίττω με κάποιους «συναδέλφους», που εκτοξεύουν με παροιμιώδη ευκολία κάποια «μαργαριτάρια» προσβάλλοντας και αλλοιώνοντας την όμορφη, πλούσια αλλά και συνάμα δύσκολη ελληνική γλώσσα.

Για όλους και για όλα μίλησε στο δημοσιογράφο, Ιορδάνη Ξανθόπουλο, ο Δήμαρχος Δράμας, Χριστόδουλος Μαμσάκος.

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

Της Κίνηση Σερραίων Πολιτών ΟΧΙ στα Διόδια, δια του νομίμου εκπροσώπου και μέλος της Κίνησης, του Δικηγόρου Σερρών Γιάντσιου Ιωάννη του Νικολάου, κατοίκου Υψηλάντου 3, τ.κ. 62123 Σέρρες.

Επιστρέφοντας βράδυ από το δρόμο Αμφίπολης-Σερρών έμεινα έκπληκτος από τις καινούριες διαγραμμίσεις κυρίως στο κομμάτι από Ν.Ζίχνη έως το Χρυσό του Δήμου Εμμανουήλ Παπά. Και τούτο, γιατί αυτές οι διαγραμμίσεις έγιναν όπως πρέπει να είναι κανονικά και πάντα. Δηλαδή, εκτός από την κεντρική διαγράμμιση υπάρχουν και οι πλαϊνές, που δίνουν στον οδηγό τη νύχτα το αίσθημα της ασφάλειας.

Κρεατικά, κρεατολιχουδιές, παϊδάκια, κοκορέτσια, γλυκά, πολλά γλυκά και επιπλέον πολλά ποτά καταναλώθηκαν τις ημέρες των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς (αλλά και των Φώτων). Η ελληνική παράδοση θέλει στον κάθε τόπο της και το δικό της, ιδιαίτερο έδεσμα για να διατηρούνται τα έθιμα και οι συνήθειες. Θέλει και την υπερβολή, αυτό το χαρακτηριστικό, που ξεπερνά κάθε έννοια της οικονομίας και της ανέχειας της εποχής.

Θέλοντας να πάω στην Αναγέννηση , μπερδεύτηκα ποια πορεία να ακολουθήσω. Να πάω μέχρι το Στρυμονικό και να γυρίσω ύστερα πίσω για Βαμβακιά και Αναγέννηση ή να στρίψω προς Καλά Δέντρα κι από εκεί μέσω ενός στενού και «μέτριου» επαρχιακού δρόμου να φτάσω στον προορισμό μου;

-Μία εβδομάδα μετά την λήξη της "ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ των ΕΥΧΩΝ" λέω πως είναι ώρα να μιλήσουμε γι'αυτήν.
-Υπογράφω με την θεσμική μου ιδιότητα που πυροδοτεί έτι περαιτέρω το καθήκον διατύπωσης άποψης.

Πριν ξεκινήσω τα βήματα στον καινούριο χρόνο που αρχίζει, συνηθίζω να κάνω έναν απολογισμό. Απολογισμό, όχι όλων αυτών που έκανα, άλλα όλων εκείνων που ήθελα ή έπρεπε να κάνω και δεν κατάφερα να τα κάνω πράξη. Έναν απολογισμό ελλειμμάτων, συναισθηματικών και ψυχικών καταστάσεων, που τα σέρνω πάλι μαζί μου και στο 2020 και που ίσως δεν κατάφερα να τα αποτινάξω από πάνω μου.