Πρώτη είδηση σε όλα τα Δελτία Ειδήσεων : «Καράβι με 410 τόνους εκρηκτικών υλών πιάστηκε και μεταφέρθηκε σε λιμάνι της Κρήτης».
Βγήκαν ειδικοί και μίλησαν για την επικινδυνότητα των εκρηκτικών, για αστοχίες και λάθη, για ημερομηνία λήξης των υλικών, έσπειραν φόβο, έφεραν την καταστροφή. Κι αφού πέρασαν αρκετές ημέρες και το θέμα ξεχάστηκε, να! πάλι που βρέθηκε η λύση στο μεγάλο πρόβλημα!

Όλο αυτό το επικίνδυνο φορτίο, θα μεταφερθεί στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης κι από εκεί σε αποθήκες φύλαξης. Μέχρι εδώ, όλα καλά! Πού είναι, όμως, αυτές οι αποθήκες; Εκεί, ψηλά στο χάρτη, στα βόρεια σύνορα της χώρας, σε ένα ανενεργό στρατόπεδο των Σερρών (σσ στρατιωτικές αποθήκες Παλαιόκαστρο).

Κι εγώ ο αδαής, αναρωτιέμαι: στο λιμάνι της Κρήτης το φορτίο ήταν επικίνδυνο και εδώ στις Σέρρες γίνεται ακίνδυνο; Και πώς από όλα τα στρατόπεδα της Ελλάδας επιλέχτηκε αυτό των Σερρών, και ποιος ερωτήθηκε και έδωσε την άδειά του για να γίνει αυτή η μεταφορά; Και γιατί κανένας υπεύθυνος του τόπου δεν διαμαρτυρήθηκε για αυτό; Και πώς το «κατάπιαμε» όλοι μας, έτσι εύκολα το ζήτημα;

Μία φωνή ακούστηκε μόνο, αυτή του κ.Μέγκλα, που έθεσε μάλλον μπερδεμένα το θέμα των «εκρηκτικών» συσχετιζόμενο με το ΑΕΠ του Ν.Σερρών, που είμαστε στις τελευταίες θέσεις των ρυθμών ανάπτυξης, χωρίς να αποσαφηνίζει την εναντίωσή του για τη μεταφορά των εκρηκτικών στο στρατόπεδο των Σερρών.

Από άλλα χείλη «επιφανών» ανδρών, τίποτα! Κανένας, αλήθεια, δεν αναρωτήθηκε πώς επιλεγήκαμε εμείς οι Σερραίοι να φυλάξουμε τόση μεγάλη ποσότητα εκρηκτικών στον τόπο μας;

Άποψη : Ιορδάνης Ξανθόπουλος (Φιλόλογος - Δημοσ/φος)

Διαβάστε επίσης: