Όπου φύγει-φύγει οι Έλληνες από κάθε γωνιά της χώρας για να πιάσουν το όνειρο, που σιγόκαιγε στο μυαλό τους όλο αυτό το χρόνο, που ο φόβος του κορονοϊού τούς απειλούσε.
Ανέβηκαν σε πλοία, σε τρένα, σε λεωφορεία και σε αυτοκίνητα και ταξίδεψαν, επιτέλους ελεύθεροι, για τον προορισμό που ονειρεύτηκαν. Μέσα, όμως, στο πάθος τους ξέχασαν ότι ο ιός είναι κάπου εκεί δίπλα τους και ψάχνει την ευκαιρία να επιτεθεί.
Συνωστίστηκαν, κατέβασαν τη μάσκα, ακούμπησαν κάποιους κα σπρώχτηκαν από άλλους, πήραν βαθιές ανάσες ελευθερίας, άνοιξαν τις αγκαλιές τους να βάλουν μέσα δικούς τους ανθρώπους. Όμως, πάλι φοβήθηκαν.
Η ζωή τούς επιστρέφει τα χρωστούμενα με μια υποσημείωση: Επειδή ο καθένας από εμάς γνωρίζει τα όπλα που κρατά απέναντι στον ιό, ας μην ξεχνάμε ότι τα πληρώσαμε ακριβά. Ο μακροχρόνιος εγκλεισμός μας, η απομόνωση, ο φόβος του θανάτου είναι όλα νωπά στη μνήμη μας και δεν πρέπει να τα ξεχνάμε.
Η δοκιμασία αυτή για το ανθρώπινο γένος απέδειξε ότι η πειθαρχία στα μέτρα και η υπακοή στις αποφάσεις των γιατρών οδηγούν στη σωτηρία και πίσω ξανά στη ζωή.
Κείμενο: Ιορδάνης Ξανθόπουλος (Δημοσ/φος – Φιλόλογος)
Διαβάστε επίσης:
-
Δήμαρχε, θα απαντήσεις...
«Ειπώθηκαν ψέματα που ντράπηκαν και τα ίδια. Μιας και δεν ντράπηκαν τα στόματα που τα λεγαν». Μ. Λουντέμης4 Μαΐου 2023: Συνέντευξη του Δημάρχου Σερρών κ. Α. Χρυ...