Άγρια συμπλοκή ανηλίκων στη Νιγρίτα Σερρών – Έξι συλλήψεις

Δυο ανήλικοι τραυματίστηκαν, μετά από συμπλοκή...

Βρέθηκαν ανθρώπινα οστά στην κοιλάδα Αγίας Βαρβάρας Σερρών

Μπροστά σε ένα μακάβριο εύρημα βρέθηκε ένας...

Λαμπρός ο εορτασμός της 25ης Μαρτίου στις Σέρρες

Με λαμπρότητα, μεγάλη συμμετοχή του κόσμου και σύμμαχο τον καλό καιρό εορτάστηκε τη Δευτέρα στις Σέρρες η επέτειος της 25ης Μαρτίου 1821. Την Κυβέρνηση εκπροσώπησε ο Υφυπουργός Υγείας κ. Δημήτρης Βαρτζόπουλος.

Εκείνη τη χρονιά το Πάσχα έπεφτε αργά. Ήταν τέλη Απριλίου, μία ημέρα πριν από την Πρωτομαγιά και αποφασίστηκε να κάνουμε Ανάσταση σε μοναστήρι, δίπλα από το χωριό της αείμνηστης γιαγιάς μου. Ανάσταση στο χωριό και μάλιστα σε μοναστήρι ήταν τότε για εμένα … «τιμωρία». Μακριά από τους φίλους και συμμαθητές μου, μακριά από «τσουγκρίσματα», από πλάκες και αστεία αλλά προπάντων κοντά στη βασανιστική παραμονή μου στο ναό μέχρι ολοκλήρωσης της Αναστάσιμης Ακολουθίας.


Ξαναφέρνοντας στο νου εκείνες τις εικόνες, ομολογώ, πως δεν εκτιμούσα όσο έπρεπε τότε κάποιες αξίες και κάποιες στιγμές και πως η παιδικότητα της ηλικίας μου ξεπερνούσε τη σημαντικότητα εκείνων των ωρών. Η λιτότητα του μοναστηριού που προβαλλόταν από την καθαριότητα του χώρου και την ομορφιά της φύσης τριγύρω, μαζί με τους λιγοστούς εκκλησιαζόμενους και τις αγγελικές φωνές των μοναχών, ομολογώ, ότι έδιναν μοναδικότητα στο γεγονός και δικαιολογούσαν την επιλογή του πατέρα μου για μία «διαφορετική Ανάσταση».

Ο φωτισμός του ναού μόνο από τα κεριά, η κατανυκτική ησυχία, που δονούνταν μόνο από τους ύμνους της Ανάστασης, η μυρωδιά της ανθισμένης πασχαλιάς που «ηδόνιζε» την όσφρηση, ο αντίλαλος που γυρνούσε τη φωνή του παπά πιο ζεστή και πιο γλυκιά πίσω, το σκοτάδι τριγύρω που συνέβαλε στην ιερότητα της στιγμής, ο ήχος της καμπάνας, μπερδεμένος με τον ξύλινο ήχο του σήμαντρου ξαναέρχονται στη μνήμη μου αυτές τις ημέρες και αλλοτριώνουν όλα τα υπόλοιπα «Πάσχα» που έζησα.

Θυμάμαι πως με πήρε ο ύπνος στο σανίδι και πως δεν δοκίμασα τη μαγειρίτσα εκείνη τη χρονιά. Θυμάμαι πως είχα νεύρα και πως ζήλευα της επόμενη ημέρα, όταν άκουγα τους φίλους μου να διηγούνται για τις κροτίδες που έριξαν και για τις πλάκες που έκαναν με τα «τσουγκρίσματα» των αυγών τους. Αλλά δεν μπορώ να καταλάβω πώς ένα Πάσχα, που τότε δεν μου είχε αρέσει καθόλου, εντυπώθηκε στη σκέψη μου τόσο ανεξίτηλα και πως χαράχτηκαν μέσα μου εικόνες και μυρωδιές από εκείνη την Ανάσταση και πως την κάνουν αξεπέραστη και μοναδική όσο περνούν τα χρόνια. Καλή Ανάσταση σε όλους . . .

Κείμενο :  Ιορδάνης  Ξανθόπουλος  (Φιλόλογος – Δημοσιογράφος)

Διαβάστε επίσης:


Who's Online

Αυτήν τη στιγμή επισκέπτονται την ιστοσελίδα μας 313 επισκέπτες