Ένα ενδιαφέρον άρθρο του φαρμακοποιού Κώστα Τουραμανίδη, για την Πλατεία του ΙΚΑ, ιστορικό κέντρο ή μήπως ΟΧΙ;

«Είμαι για δύο(2) συνεχόμενες θητείες, από το 2011 μέχρι και τώρα, στο τιμόνι του Δήμου Σερρών, σε πολύ δύσκολες εποχές, λόγω της οικονομικής κρίσης και του «Καλλικράτη». Είναι επόμενο όλη αυτή η πορεία να δημιουργεί κόπωση και σε εμένα, αλλά νομίζω ότι δεν πρέπει να κουράζουμε και τους πολίτες με τη μακρόχρονη παρουσία μας  στα κοινά. Πιστεύω ότι το πολιτικό προσωπικό πρέπει να ανανεώνεται και όχι να ανακυκλώνεται. Δεν πρέπει να είναι στα πράγματα οι ίδιοι και οι ίδιοι».

Αφορμή για να ξεκινήσει η κουβέντα ήταν οι πρόσφατες μετακινήσεις βουλευτών, κατά την ψήφιση εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση. Το ερώτημα τέθηκε λίγο χιουμοριστικά από έναν εκ των πέντε(5) φίλων της παρέας.

Καιρό τώρα παρακολουθώ τις κινήσεις των υποψηφίων στους Δήμους και τις Περιφέρειες και μου έρχεται να παραφράσω τους «στίχους» του λαϊκού άσματος και να φωνάξω: «Είναι γλυκό το πιοτό της εξουσίας, ποιος είναι αυτός, που δεν λαχτάρησε να πιει …».

Μπροστά σε εκατοντάδες Ηρακλειώτες διαβάστηκαν οι σελίδες από το βιβλίο «Κάποιες Στιγμές είναι όλος ο κόσμος» του άλλοτε Νομάρχη Σερρών και Βουλευτή Σερρών της ΝΔ, Τάσου Καριπίδη.

Ο Σωτήρης Μορφακίδης, ο συμπολίτης μας που ταύτισε τη ζωή του με τον κινηματογράφο, δείχνοντας μοναδική συνέπεια, ευθύνη και αγάπη στην άσκηση του επαγγέλματός του, έφυγε από τη ζωή μέσα στον Δεκέμβρη.

«Θεωρώ ότι είμαι η πολιτικός με τις περισσότερες και πιο ξεκάθαρες δηλώσεις πάνω στο Σκοπιανό Ζήτημα, ανεξαρτήτως φύλου και παράταξης.

Ο κ. Τσίπρας, δυστυχώς για τους Έλληνες και τη χώρα, παραμένει ένας αμετανόητος λαϊκιστής, και με όλους τους τρόπους διακηρύσσει ότι, είναι αποφασισμένος - γιατί έτσι νομίζει ότι τον συμφέρει, να παραμένει και μέρος του προβλήματος της χώρας, όχι της λύσης του.