Τον πρώτοσυνάντησα στα χειρουργεία του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου του Ντίσελντορφ το 2015, ένας Έλληνας και Σερραίος χειρουργός στην κεφαλή της νευροχειρουργικής. Άνθρωπος σεμνός, απλός, ευαίσθητος, πιστός στο λειτούργημα του, λάτρης της φιλοσοφίας και της ποίησης.

Ακόμη έξι μαθητές του Γενικού Λυκείου της Αμερικανικής Γεωργικής Σχολής προστέθηκαν στη μακρά λίστα επιτυχιών του προγράμματος «Study USA» και από τη νέα ακαδημαϊκή χρονιά θα συνεχίσουν τις σπουδές τους με πλήρη υποτροφία σε Αμερικανικά πανεπιστήμια.

Ήρθαν τα λελέκια (πελαργοί). Μεγάλη χαρά. Από παιδί χαίρομαι όταν βλέπω τα χελιδόνια και τους πελαργούς να ξαναγυρίζουν. Είναι πλέον σίγουρο, ήρθε η άνοιξη!.

Θλίβομαι υπερβολικά κάθε φορά που η σύγκριση των εικόνων γίνεται αιτία να γεμίσω τέτοια συναισθήματα.

Όλοι συναντούμε τραγελαφικές καταστάσεις στους σερραϊκούς δρόμους. Αποφάσισα, λοιπόν, να ρωτήσω τους αναγνώστες, ακροατές και γενικώς τους διαδικτυακούς φίλους μου (κι όχι μόνο), τι είναι αυτό που τους εκνευρίζει στους Σερραίους οδηγούς. Και ιδού οι απαντήσεις …

Από τον καιρό που ο Αδάμ και η Εύα κάλυπταν τη γύμνια τους με «φύλλα συκής», έχει περάσει πολύς χρόνος. Και από τον καιρό που η ενδυμασία είχε ως σκοπό την προστασία του σώματος από το κρύο, έγιναν άλματα στην εξέλιξή της.

Κατέβηκα με δισταγμό τα σκαλοπάτια για να φτάσω στο υπόγειο της πολυκατοικίας. Το συνάντησα εκεί, όπως ακριβώς το είχα αφήσει, σκεπασμένο με νάιλον περιτύλιγμα. Δεν τολμούσα να το κοιτάξω κατάματα.

Από τότε, που για να γίνεις αστυνομικός, έπρεπε να επιτύχεις στις εξετάσεις για το πανεπιστήμιο, τα πράγματα άλλαξαν στην Ελληνική Αστυνομία, τουλάχιστον όσον αφορά τα κριτήρια. Γιατί, παλιότερα αστυνομικοί γίνονταν αυτοί που είχαν κομματική ταυτότητα και «μπάρμπα στην Κορώνη». Με τη δημιουργία των Αστυνομικών Σχολών και με την εισαγωγή τους στις πανεπιστημιακές σπουδές δόθηκε η ευκαιρία σε όσους ήθελαν να σταδιοδρομήσουν ως αστυνομικοί.